Lyall Carrion

First name: Lyall

Last name: Carrion

Gender: Male

nationality: Norwegian

Bloodline: half Norwegian, half american

relationships: Gulf[NPC]. zijn beste vriend maar heeft hij moeten achterlaten in Noorwegen omdat zijn amerikaanse vader terug naar amerika wou na de dood van Lyall's moeder.
Danhy[NPC]. zijn vroegere vriendin maar heeft hij net zoals Gulf moeten achterlaten in Noorwegen.
Will[NPC]. zijn enige vriend in Amerika waar hij normaal gesproken veel gitaar mee speelt.

appearance: heeft eigenlijk altijd een blauwe of rode sweater aan, haren altijd ongekamd, fel blauwe ogen, rood haar, meestal een beginnend baardje maar niet al te lang.

behavior: vriendelijk, wantrouwig bij mensen die hij niet kent, goede vriend, trouw, niet heel sociaal, stil, sportief, een survivor.

History: hij leefde heel normaal in noorwegen. een normaal leven waarin niet veel gebeurde. hij was van zijn vrienden de enige gitarist dus hij speelde vroeger ook veel gitaar als hij alleen was. soms verdiende hij er zelfs wat geld mee. hij had niet veel vrienden maar de vrienden die hij had waren super vrienden. waaronder Gulf, een vriend waar hij altijd terecht kon en wiens huis zowat zijn 2e thuis was. helaas duurde zijn normale leven tot zijn 13e. zijn moeder stierf onverwachts aan een hersen tumor. iedereen was heel verdrietig, zijn vader nog het ergst van allemaal. Lyalls vader trok zich steeds meer terug in het huis en bijna iemand zag hem ooit, alleen Lyall die nu compleet op zichzelf gericht was geworde. Gulf en Danhy(zijn vriendin) waren de enige lichtpuntjes in zijn leven, en zijn gitaar Sansa natuurlijk. Lyall sneakte steeds vaker weg om in het bos te oefenen met een zelf gemaakte pijl en boog en ook soms gewoon om gitaar te spelen. soms ving hij ook nog een konijn voor avondeten omdat zijn vader niet meer werkte dus er geen geld werd verdiend. hij had wel een slecht betaald baantje als kranten jongen maar daar kon hij niet van leven. op zijn 15e verjaardag riep zijn vader compleet onverwacht's son we gaan weer naar Amerika, mijn geboorte land. Lyall zag zijn wereld voor zich in duigen vallen omdat hij iedereen zou moeten achterlaten wie hij liefhad. en beside wat had hij nou te zoeken in het hamburger land met alleen maar wolkenkrabbers. toch zette zijn vader het plan door en moest hij afscheid nemen van Gulf zijn maatje wie hij al dinds zijn 5e kende. maar nog erger van zijn geliefde Danhy. hij was ook niet de sociaalste dus hij zou ook geen vrienden krijgen in amerika. Een week nadat dit onderwerp op tafel was gelegd, vertrokken Lyall en zijn vader naar amerika. Hoe dichtbij ze kwamen des te opgewekter zijn vader werd. ‘Nouja alles voor mn vader.’ Dacht Lyall somber. Eenmaal aangekomen moest hij nodig zijn engels verbeteren want zoveel engels hadden ze niet gehad in noorwegen. Met het beetje engels wat hij kon leerde hij op zijn nieuwe school Will kennen. Eerst vond Will de nieuwe jongen een beetje raar maar toen hij de gitaar van Lyall zag werd hij meteen enthousiaster. Hij was namelijk ook een gitarist en de 2 begonnen veel op te trekken samen. Ook het eigenaardige engels taaltje lukte steeds beter bij Lyall en zijn leven begon weer de mooie kant op te gaan. Na nog 2 jaar veranderde alles. De wereld verging bijna letterlijk. Alles werd gesloopt door orkanen, tornado’s, aardbevingen en ook kentucky werd niet gespaard waar hij en Will woonden. Alles werd vernield en het enige wat Will kon redden waren zijn gitaar en zijn boog met pijlen, ook al was de pees kapot. Van het huis was ook niet veel over en wat hij nog meer vond was zijn vader. Bedolven onder vele balken waar zelf een van door hem heen was gevallen. Nu was hij alles kwijt. Alles en iedereen. Zijn mobiel had ook geen bereik meer, hij wou namelijk nadat hij weer bij zinnen was gekomen Will bellen om te kijken of hij was gespaard gebleven. Hij begon zijn reis naar het huis van Will wat 100 kilometer verderop lag…